...время - деньги...
ВЗАИМОПОМОЩЬ / Ответы (пользователь не идентифицирован)

ПОЛЬЗОВАТЕЛЯМ
Войти >>
Зарегистрироваться >>
ДОСКА ПОЧЁТА
 
 
ПРИСЛАТЬ ЗАЯВКУ
 
 
РЕКЛАМА
 
 
НОВОСТИ
ПОИСК


РЕКЛАМА
наши условия >>
 
 

   
 
ВОПРОС:

 
Ирина 22.12.2023 9:56:10
Всех с пятницей. Грустно, сегодня директор сказал, что будем закрываться. Увольняю всех 29.12. Была хорошая подработка((
Беларусь
 
 
  << к списку вопросов

  ОТВЕТЫ:

 
"Анонимно" 28.12.2023 14:08:53
Явар і каліна
Песняй вясны лебядзінаю,

Скінуўшы зімнія чары,

Шэпчуцца явар з калінаю

Ў сумнай даліне над ярам.



Лісцікі зеленяй хваляцца

Небу панятлівай мовай:

Росамі мыюцца раніцай,

Песцяцца сонцам паўднёвым.



Захадам модлы пакорныя

З маткай-зямлёй адпраўляюць;

Тайна у ночаньку чорную

Месяца, зор выглядаюць.



Слухаюць смехаў русалчыных,

Лопату крылляў начніцы,

Ветру павеваў ап’янчаных,

Плюскату шклістай крыніцы.



Чуецца музыка дзіўная

У повесцях сонных імшараў...

Цешыцца явар з калінаю,

Скінуўшы зімнія чары.



1910
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 14:08:03
«Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы...»
Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы

У ціхую сінюю ноч

I сказаць:

«Бачыце гэтыя буйныя зоркі,

Ясныя зоркі Геркулеса?

Да іх ляціць нашае сонца,

I нясецца за сонцам зямля.

Хто мы такія?

Толькі падарожныя, – папутнікі сярод нябёс.

Нашто ж на зямлі

Сваркі і звадкі, боль і горыч,

Калі ўсе мы разам ляцім

Да зор?»




1915

Летапісец
Душой стаміўшыся ў жыцьцёвых цяжкіх бурах,

Свой век канчаю я ў манастырскіх мурах

І пільна летапіс другі ўжо год пішу:

Старанна літары малыя вываджу

І сьпісваю усё ад слова і да слова

З даўнейшых граматак пра долю Магілёва.

І добрыя яго, і кепскія дзяла

Апавядаю тут. Так рупная пчала

Умее ў соты мёд зыбраць і з горкіх кветак,

І бачанаму мной – я годны веры сьведак.

Хай тыя ведаюць, што зьявяцца па нас,

Ўсю праўду пра жыцьцё у наш і пройшлы час,

Пра войтаў, лаўнікоў, і райцаў, і паспольства,

Пра розных каралёў і бітвы, і пасольсва,

Што тут чынілася у даўнія гады,

Што думалі, чаго жадалі мы тады,

За што змагаліся, як баранілі веру, –

Хай зьведаюць усё патомкі праз паперу!

Яно забудзецца, умрэ, з вадой сплыве, –

І вось у спомінах устане, ажыве,

Калі знайдуць маё няхітрае пісаньне

Пра гэтае жыцьцё, надзеі, справаваньне...

Так мора – ў Гданску я чуваў – прымчыць вадой

Бутэльку к берагу, аблітую смалой,

Ўсю ў дробных ракаўках і ў ціне. Не замала

Яна была ў вадзе і шмат чаго спаткала.

Рыбалкі вылавяць бутэльку, разаб’юць

I, як трапляецца, быць можа ў ёй знайдуць

Ліста. За звычаю марскога гэтак весьці

Нам, патапаючы, шлюць людзі. Ў моры дзесьці

Загінулі яны, і, можа, сотні год

З тых часаў працяклі, і згінуў іх народ,

І ўсё зьмянілася, і ўжо пра іх забылі.

Вы, літары, цяпер нанова ўсё збудзілі!

І людзі зьведаюць аб прадзедах сваіх,

Аб горы, радасьцях і аб прыгодах іх,

Каму маліліся, чаго яны шукалі,

Дзе на глыбокім дне іх крыюць мора хвалі.




1912

«Вечар на захадзе ў попеле тушыць...»
Вечар на захадзе ў попеле тушыць

Кучу чырвоных кавалкаў вугля;

Ціха ўсё; вецер лістка не зварушыць,

Не скалыхнуцца ні траўкай паля;

Цёмныя цені даўжэй у лагчыне,

Птушкі прыстаўшай марудней палёт;

Сумна плыве маладзік бледна-сіні

Ў небе вячэрнім, зялёным, як лёд;

Іскрацца зорак сьняжынкі маркотна,

Збожжа пакрылася шызай расой...

Кіньма жа думкі аб долі гаротнай,

Хоць бы на момант спачынем душой!




1910
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 14:06:51
Санет («Замёрзла ноччу шпаркая крыніца...»)
Замёрзла ноччу шпаркая крыніца;

Твая пара, зімовая нуда!

Цяпер няма ўжо руху ні сляда,

I нават зверху слоем снег лажыцца.



Ды ўсё дармо, бо там, пад ім, струіцца

Магутная, жывучая вада.

Чакай! Яе йшчэ прыйдзе чарада!

Здалее хваляў хор на вольны свет прабіцца.



Прыклаў я гэты сімвал да сябе,

Схіліўшыся ў надсільнай барацьбе,

I разгадаў прыроды роднай словы.



Як — прамаўчу, бо кожны з вас — паэт.

Рассейце ж самі лёгкі змрок прамовы,

Сваёй душы туды праліце свет!


1912

Трыялет («Калісь глядзеў на сонца я...»)
Калісь глядзеў на сонца я,

Мне сонца асляпіла вочы.

Ды што мне цемень вечнай ночы,

Калісь глядзеў на сонца я.

Няхай усе з мяне рагочуць.

Адповедзь вось для іх мая:

Калісь глядзеў на сонца я,

Мне сонца асляпіла вочы.


1912

«Цёплы вечар, ціхі вецер...»
Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог,

Улажылі спаць мяне вы на зямлі.

Не курыцца светлы пыл усцяж дарог,

Ў небе месяца праглянуў бледны рог,

Ў небе ціха зоркі расцвілі.



Знічка коціцца агністаю слязой,

Прашумела мякка скрыдламі сава;

Бачу я, з прыродай зліўшыся душой,

Як дрыжаць ад ветру зоркі нада мной,

Чую ў цішы, як расце трава.


1910
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 14:05:10
Санет («Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...»)
Ахвярую А. Погодіну



Un sonnet sans défaut

vaut seul un long poème.

Boileau*



Беззаганны санэт

варты адзін цэлае паэмы.

Буало (фр.)



Паміж пяскоў Эгіпецкай зямлі,

Над хвалямі сінеючаго Ніла,

Ўжо колькі тысяч год стаіць магіла:

Ў гаршчку насеньня жменю там знайшлі.



Хоць зернейкі засохшымі былі,

Усё ж такі жыцьцёвая іх сіла

Збудзілася і буйна ўскаласіла

Парой вясеньняй збожжа на ральлі.



Вось сымбаль твой, забыты краю родны!

Зварушаны нарэшце дух народны,

Я верую, бясплодна не засьне,



А ўперад рынецца, маўляў крыніца,

Каторая магутна, гучна мкне,

Здалеўшы з глебы на прастор прабіцца.




1911
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 14:04:01
«Па-над белым пухам вішняў...»
De la musique avant toute chose.

P. Verlaine*



* Музыка перш за ўсё.

П. Вэрлен (фр.)



Па-над белым пухам вішняў,

Быццам сіні аганёк,

Б’ецца, ўецца шпаркі, лёгкі

Сінякрылы матылёк.



Навакол усё паветра

Ў струнах сонца залатых, –

Ён дрыжачымі крыламі

Звоніць ледзьве чутна ў іх.



І ліецца хваляй песьня, –

Ціхі, ясны гімн вясьне.

Ці ня сэрца напявае,

Навявае яго мне?



Ці ня вецер гэта звонкі

Ў тонкіх зёлках шапаціць?

Або мо сухі, высокі

Ля ракі чарот шуміць?



Не паняць таго ніколі,

Не разьведаць, не спазнаць:

Не даюць мне думаць зыкі,

Што ляцяць, дрыжаць, зьвіняць.



Песьня врецца і ліецца

На раздольны, вольны сьвет.

Але хто яе пачуе?

Можа, толькі сам паэт.




1910
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 14:03:30
Максім Багдановіч
«Вечар на захадзе ў попеле тушыць...»
Вечар на захадзе ў попеле тушыць

Кучу чырвоных кавалкаў вугля;

Ціха ўсё; вецер лістка не зварушыць,

Не скалыхнуцца ні траўкай паля;

Цёмныя цені даўжэй у лагчыне,

Птушкі прыстаўшай марудней палёт;

Сумна плыве маладзік бледна-сіні

Ў небе вячэрнім, зялёным, як лёд;

Іскрацца зорак сьняжынкі маркотна,

Збожжа пакрылася шызай расой...

Кіньма жа думкі аб долі гаротнай,

Хоць бы на момант спачынем душой!




1910
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 14:03:09
Музыка
Жыў на свеце музыка. Многа хадзіў ён па зямлі ды ўсё граў на скрыпцы. I плакала ў яго руках скрыпка і такая была ў яго гранні нуда, што аж за сэрца хапала...

Плача скрыпка, льюць людзі слёзы, а музыка стаіць і выводзіць яшчэ жаласней, яшчэ нудней. I балела сэрца, і падступалі к вачам слёзы: так і ўдарыўся б груддзю аб зямлю ды ўсё слухаў бы музыку, усё плакаў бы па сваёй долі...

А бывала яшчэ й так, што музыка быццам вырастаў у вачах людзей і тады граў моцна, гучна: гудзяць струны, дзваніць рымка, бас, як гром, гудзіць і грозна будзіць ад сну і завець ён народ. I людзі падымалі апушчаныя голавы, і гневам вялікім блішчалі іх вочы.

Тады бляднелі і трасліся, як у ліхаманцы, і хаваліся ад страху, як тыя гадзюкі, усе крыўдзіцелі народу. Многа іх хацела купіць у музыкі скрыпку яго, але ён не прадаў яе нікому. I хадзіў ён далей меж бедным людам і граннем сваім будзіў ад цяжкага сну.

Але прыйшоў час, і музыкі не стала: злыя і сільныя людзі кінулі яго ў турму, і там скончылася жыццё яго... I тыя, што загубілі музыку, узялі яго скрыпку і пачалі самі граць на ёй народу.

Толькі іхняе гранне нічога людзям не сказала. «Добра граеце,— гаварылі ім,— ды ўсё не тое!» I ніхто не мог растлумачыць, чаму ад грання музыкі так моцна білася сэрца бедакоў. Ніхто не ведаў, што музыка ўсю душу сваю клаў у ігру. Душа яго знала ўсё тое гора, што бачыў ён па людзях; гэта гора грала на скрыпцы, гэта яно вадзіла смыкам па струнах; і ніводзін сыты не мог так граць, як грала народнае гора.

Прайшло шмат гадоў з таго часу. Скрыпка разбілася. Але памяць аб музыку не згінула з ім разам. I з-памеж таго народу, катораму ён калісь граў, выйдуць дзесяткі новых музыкаў і граннем сваім будуць будзіць людзей к свету, праўдзе, брацтву і свабодзе...


1907
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:57:56
у
с
п
о
к
о
й
с
я


























































































































































.................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:55:22
Это же сидит за компом человек и часами ломает топик, это клиническая картина. Точно все бухи справки имеют от психиатра о профпригодности....
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:55:08
Это же сидит за компом человек и часами ломает топик, это клиническая картина. Точно все бухи справки имеют от психиатра о профпригодности...
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:54:54
.
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:52:46
Это же сидит за компом человек и часами ломает топик, это клиническая картина. Точно все бухи справки имеют от психиатра о профпригодности?
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:47:49
з
а
й
м
и
с
ь

д
е
л
о
м

не
плоди
помойки



























































































































































































































































































































.................................................................................................
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:45:49
как написать админу?

тоже ищу обратную связь

А чего здесь ищете?:)
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:44:13
как написать админу?

тоже ищу обратную связь
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:43:27
А что такое? Всех волнует поиск работы. Вот, обсуждаем.
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:43:25
как написать админу?
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:41:39
офигеть
какой был сайт прекрасный
что ж вы с ним делаете, люди?
за что?
здесь же вам помогали, спасали, советовали
а вы теперь так
неблагодарные
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:39:30
перебесится- спать пойдет. у ненормальных так, она и ночь буянит тут. топики переставляет туда-сюда, играется
постарайтесь понять. она не виновата что с ней такое ((
Беларусь
"Анонимно" 28.12.2023 13:39:19
Если не прекратишь, начнём ломать офтопик.
Раз...
Беларусь
 
<< к списку вопросов

1-20 21-40 41-60 61-80 81-100 101-120 >>

 
 

 

© 2001 ЮКОЛА-ИНФОTM Рейтинг@Mail.ru